Beschouw je ontspullen als expressievorm? Heerlijk toch – abrupt je atelier moeten verlaten omdat de eigenaar heel graag hetzelfde maar anders in jouw pand wenst? Of gaat het dieper?
Heb je het gevoel dat wat je maakt, je ook moet kwijt kunnen? Kunnen tonen, delen met een publiek al was het de kameleon van de buren? Is het sterker dan je zelf om te kijken naar iemand die met een scheef oog naar jouw kunst kijkt?! (Ja, jouw kunst – VAN JOU!) Maar ben je gebonden aan een beperkte ruimte (“Er is zeker acht van genomen, beste nieuwe eigenaar van mijn geld!”) en kan je niet anders doen dan te verkopen? Word je verplicht het resultaat van jouw bloed, zweet en tranen aan de straatstenen te slijten?
Onthou dan dit: hoe sneller je verkoopt, hoe sneller je iets nieuws kan maken. Makes sense? Dan nodig ik jou graag uit voor een bezoek aan AliëNatie9000. Hier wordt inspiratie en een grenzeloos geëxperimenteer beloond in plaats van beknot. Leve het vrije verkeer van goederen! Hallo neo-liberaal – WE ARTISTS LOVE YOU!