De Westerse economie is sinds de eerste winstgedreven industrialisaties geëvolueerd tot een aparte wereld waarin een immense hoeveelheid natuurlijke rijkdommen worden verzameld en omgezet naar allerlei materialen, machines, producten en diensten die elke wens en staat van comfort zouden beantwoorden.
Technologie om je leven te vergemakkelijken is helaas niet billijk verdeeld. Iets maken, wat dan ook, is niet louter objectieve kennis over de natuur toepassen om tot een genietbaar product of dienst te komen. Je moet ook de macht (kapitaal, energie, werkkrachten, netwerk etc.) hebben om met deze magische toverstok te kunnen zwaaien.
Binnen El Laboristo werken we op drie maatschappelijke problemen die het gevolg zijn van deze asymmetrische verhoudingen:
- Je kan geen technologische projecten bouwen zonder daar grondstoffen van ergens anders voor te gaan halen. Daarnaast leidt onze huidige manier om technieken en middelen te verdelen simpelweg tot heel – erg – veel afval en vervuiling. En dat hoopt zich op ver van de hoog-technologische centra waardoor mensen daarbuiten een tweede keer betalen voor dat koloniaal gedrag.
- Als consument ben je omringd met spullen van allerlei soorten kwaliteit, afkomst en bestemming. Alleen is het zelden mogelijk om deze informatie ook te gebruiken om die spullen te onderhouden en /of te herstellen. Als je niet weet hoe iets werkt, wat doe je dan als iets kapot gaat? En wat doe je dan als dat puzzelstukje voor je comfortabele leven plots ontbreekt? Een vervanging kopen betekent dat je opnieuw de cyclus vrije tijd – consumeren – werken – geld verdienen moet opstarten. Hoe meer je omringd bent met technologie, hoe intensiever je je met het verval ervan moet bezighouden en hoe meer energie je verspilt aan het onderhoud ervan. Met al deze repetitieve aankopen ondermijn je je eigen koopkracht en verlies je dus steeds de mogelijkheid om definitief in je eigen zelfredzaamheid te investeren.
- Niet alle technologieën zijn toegankelijk voor iedereen dus niet iedereen krijgt dezelfde kansen om in diens levensonderhoud te voorzien.
Een leven (of maatschappij) dat veel technologie nodig heeft om zich te kunnen voorzien in diens behoeften is dus eigenlijk heel afhankelijk van anderen. Helaas zijn er maar heel weinig mensen die zich kunnen bevrijden van deze machtsrelatie. We zijn er immers door omringd, weet je nog? En dat brengt onnodige stress met zich mee. Maar we zijn hoopvol en zien binnen El Laboristo heel wat mogelijkheden om deze technologische ongelijkheid te verzachten totdat iedereen zich opnieuw van een faire uitwisseling en duurzaam comfort kan verzekeren. We proberen mensen van hun stress te verlossen door samen het herstel van de wereld op te nemen. We doen dat door aan een school te bouwen waarin we onze technologische ongehoorzaamheid kunnen ontwikkelen.
We accepteren geen leven in een convenience culture omdat het simpelweg, zowel voor ons als de 99% anderen waarmee we deze wereld delen, heel erg duur is om het hoofd boven water te houden als alles wat je koopt zo snel kapot gaat en alles wat je huurt elk jaar meer kost.
In onze school leer je hoe je allerlei technologieën kan herstellen. We noemen dit recupeleren en hoe beter je hierin wordt, hoe meer je zelf aan onze wereld kan bouwen en jezelf bevrijden van elke technologische afhankelijkheid.
We voorzien en hopen om ooit een volwaardig curriculum te kunnen aanbieden dat aan zo veel mogelijk dagelijkse noden tegemoet komt. Dat zou dan ongeveer zo er uit kunnen zien:
Waarom ziet dit er zo uit?
Eerst en vooral willen we vaardigheden aanleren die je autonomie versterken en niet verzwakken. Daarom dat we fietsherstel klassen organiseren en geen autoherstel klassen; hoewel handig als je dat kan, je blijft afhankelijk van fossiele brandstoffen of zeldzame metalen. Door andere keuzes te maken over hoe je je eigen comfort invult, kan je jezelf emanciperen van allerlei onfaire relaties.
Een eigen technologische ongehoorzaamheid aanleren heeft een eigen technologische impact. Daarom kiezen we voor meer levensbestendige vaardigheden die vanwege hun aard beter zijn afgestemd op ecologische grenzen, cascades en cycli van de natuur. De ecosystemen die ons omringen en waaruit we grondstoffen halen zijn heel fragiel. Het is dus belangrijk om onze eigen activiteiten te begrenzen opdat we niet sneller nemen dan zij tijd nodig hebben om daarvan te herstellen. We willen vaardigheden ontwikkelen die net meer ruimte, tijd en grondstoffen over laten om de wereld te laten herstellen van anderhalve eeuw ontginnen en exploiteren.
Dit betekent dat we ook het metabolisme van onze school proberen te sluiten en op zoek gaan naar een pedagogie die het gegenereerde afval kan verwerken en de verbruikte energie kan terug winnen. Om fietsen te herstellen heb je nieuwe onderdelen nodig. Die worden geleverd in kartonnen dozen, dus is het aan ons om van dat karton een nieuwe grondstof te maken waaruit dan via het recupeleren nieuwe vaardigheden ontstaan.
We zijn overtuigd dat onze activiteiten een positief effect hebben op onze omgeving. Maar we doen dit niet alleen. Samen met onze buren verzamelen we de nodige werkingsmiddelen en slagen we erin om ook mensen die er het meest nood aan hebben ook op te kunnen nemen in het herstel van de wereld.
Het is met deze filosofie dat we met onze school zonder muren elke dag de zaden van herstel en zelfvertrouwen planten.
Geloof je in onze waarden? Dan kan je ons op verschillende manieren helpen om het gedroomde curriculum te halen!
- Schrijf je in op onze nieuwsbrief
- Maak reclame voor onze klassen!
- Kom mee recupeleren
- Koop en huur onze gerecupeleerde producten en diensten
- Doe een gift / doe mee met onze volgende crowdfunding
- Word lid van onze co-operatieve vzw en deel onze ruimte
- Word schoolmaker en zet je in voor de dagelijkse werking
PS. Dit zijn onze meest actuele overtuigingen. Je kan onze vroegere intenties hier lezen.