Desperate Bikes

Het Desperate Bikes-project is een kind van industrialisatie en overproductie. El Laboristo kan laagdrempelige workshops aanbieden omdat onze [fiets-] economie simpelweg heel – erg – veel afval genereert. Er worden zoveel fietsen afgedankt dat we geen enkele moeite hebben met het verzamelen van kwaliteitsonderdelen die we kunnen hergebruiken voor reparatie en restauratie.

Onze huidige economie is een destructief instrument voor toekomstige generaties. Er zijn nu al meer fietsen in omloop dan we kunnen gebruiken. Erger nog, terwijl de vzw zoveel mogelijk weesfietsen probeert te repareren, wordt onze stad elke week overspoeld met méér nieuwe en goedkope fietsen. We beschouwen elke nieuwe fiets als een stap terug op de weg naar onze broodnodige circulaire economie.

We weten dat onze goedbedoelde pogingen steeds te klein en te traag zullen zijn om de schade aan onze planeet en samenleving ongedaan te maken. Het maakt ons daarom een tikkeltje eco-cynisch. Dat wij alles op alles zouden zetten om als kleine organisatie te groeien en zo méér werk te verzetten, is helemaal geen oplossing voor een verzadigde, overwerkte markt . De reusachtige golf afval uit de lineaire economie gaan we nooit kunnen breken. We kunnen enkel voorbeelden aanreiken die deze kunnen vertragen. En hopelijk kunnen we de aanbodzijde zo overtuigen om meer circulair te gaan produceren en de vraagzijde vaker te laten kiezen voor dat wat al is. In de tussentijd bouwen we aan een gemeenschap van zelfredzame, handige Harry’s en Emmy’s.

Het Desperate Bikes-project is dus een beetje een zielige poging om een ​​meer circulaire economie te bouwen. Door samen afgedankte fietsen te leren herstellen en restaureren, gaan we gelukkig ten onder als bekwame en trotse individuen. Want we wisten wel hoe, maar misten gewoon een paar extra handen.

PS. Het is nooit te laat om de wereld te verbeteren.