Ik wil weg van een maatschappij waarin iedereen zichzelf opblaast en verwacht dat ik hetzelfde doe. De droom van continue, individueel of op geagreggeerd niveau, mag van mij heel hard uit elkaar spatten. Voor mij hoeft het niet steeds nieuw, verzekerd, groter of duurder te zijn. Geef mij maar een plaats waar ik mezelf kan laten leeglopen wanneer ik dat wil. Ik heb allerminst een externe motivatie, loon, prestige, een nalatenschap of lening nodig om mijn eigen zelfzorg in stand te houden.
Ik beschouw mezelf als materieel volgroeid en heb vanaf nu genoeg aan een passieve welvaart. En deze genoegzaamheid wil ik op mijn manier expressie kunnen geven. Er is niemand die in mijn plaats dit in vraag hoeft te stellen! Als ik het gevoel heb dat ik meer doe met minder middelen dan is dat maar zo. Ik ben liever baas over mijn eigen tijd en gedachten dan dat ik mijn eigen wijsheden en principes aan de kant zou zetten om een droom, een psychologische fixatie, na te jagen. Ik wil hier en nu voelen wat ik niet nodig heb om plaats te kunnen maken in mijn hoofd voor wat ik echt wil!