Genoeg is genoeg

Ik wil weg van een maatschappij waarin iedereen zichzelf opblaast en verwacht dat ik hetzelfde doe. De droom van continue, individueel of op geagreggeerd niveau, mag van mij heel hard uit elkaar spatten. Voor mij hoeft het niet steeds nieuw, verzekerd, groter of duurder te zijn. Geef mij maar een plaats waar ik mezelf kan laten leeglopen wanneer ik dat wil. Ik heb allerminst een externe motivatie, loon, prestige, een nalatenschap of lening nodig om mijn eigen zelfzorg in stand te houden.

Ik beschouw mezelf als materieel volgroeid en heb vanaf nu genoeg aan een passieve welvaart. En deze genoegzaamheid wil ik op mijn manier expressie kunnen geven. Er is niemand die in mijn plaats dit in vraag hoeft te stellen! Als ik het gevoel heb dat ik meer doe met minder middelen dan is dat maar zo. Ik ben liever baas over mijn eigen tijd en gedachten dan dat ik mijn eigen wijsheden en principes aan de kant zou zetten om een droom, een psychologische fixatie, na te jagen. Ik wil hier en nu voelen wat ik niet nodig heb om plaats te kunnen maken in mijn hoofd voor wat ik echt wil!

Wonen is een basisrecht #1

Een huis daalt altijd in waarde. Zelfs als deze gebouwd zijn om 100 jaar mee te gaan. Het is omdat de economie rond je huis groeit en actiever wordt dat de vraag stijgt om in dit bruisende gedeelte van de samenleving te komen wonen. Een stijgende vraag en eenzelfde aanbod doen de prijzen toenemen. Zolang een ander hard genoeg werkt, kan je dus gerust op je geld zitten en je huis laten verkommeren. Dit geeft echter het valse gevoel dat je eigendom in waarde stijgt. Een woning is immers een passief bezit. Louter het gebruik ervan levert geen meerwaarde op, integendeel.

Een woning laten verkommeren, legt enorm veel druk op potentiële kopers. Je kan niet verwachten van de nieuwe generatie dat zij productiever zijn dan de generatie die zich mentaal en fysiek heeft overwerkt en een ecologische puinhoop achterlaat. Zij gaan het te druk hebben om het opruimen van deze puinhoop in hun zelfzorg te passen. Een focus op meer efficiëntie en/of productiviteitswinsten is voor hen helemaal niet aan de orde [1][2][3].

Ons naiëf, gezond verstand gaat er van uit dat de motor van de economie nog steeds arbeid is. Neemt de bereidwilligheid van de beroepsbevolking af, dan zal de economie steeds minder groeien. Valt die stil dan ben je plots helemaal op jezelf aangewezen om de waarde van je eigendom vast te houden. Wil je van onder de bestaande inflatiedruk komen, dan ben je eigenlijk verplicht om je huis steeds op te waarderen. De vraag is waarom er vandaag met de gekende inflatie, lage rentes én steeds strenger wordende EPC-waarden zo weining mensen hun spaarboekje investeren in hun woning. Het moet zijn dat veel mensen vertrouwen hebben dat hun buren wél nog energie en motivatie hebben om zich kapot te werken? [4]

buy local #3

“Ehja – allemaal stoere klap van die artiesten. Maar ik bepaal zelf wel wat kunst is! Anarchistische statements verspreiden en zogezegd de wereld willen verbeteren. Laat maar uit. Ik ben tenminste humanist!”

Aho – hee wacht daar, heel even, want de wereld wordt er precies toch ook niet beter op met jouw nuchtere, neutrale en wetenschappelijke vredelievende idealen?! Speel je sociale rol oprecht en zeg waar het opstaat: “Ik ben CONSUMIST”. (Dat was bij wijze van beeldspraak).

Niet leuk om te horen? Niet getreurd! Bij AliëNatie9000 verwelkomen wij je met open armen. Power to the consumer – daar geloven wij in! Als kunstverzamelaar bepaal je op dit platform zelf de aankoopprijs. Vrije bijdrage of faire bijdrage, je ziet maar. We hebben het volste vertrouwen in jouw inlevingsvermogen van elke kunstenaar. Wij weten zeker dat JIJ weet hoeveel tijd, energie, materiaal, transportkosten en studie in het kunstobject of uitvoering zit verwerkt.

Je bent dus volgens ons perfect capabel om al dat moois zélf naar waarde te schatten. Daarmee doen wij niets af van jouw meest individuele expressie van de meest individuele gevoelens die jij zo mooi en wereldbeeldbevestigend in EURO kan uitdrukken.

buylocal #2

Beschouw je ontspullen als expressievorm? Heerlijk toch – abrupt je atelier moeten verlaten omdat de eigenaar heel graag hetzelfde maar anders in jouw pand wenst? Of gaat het dieper?

Heb je het gevoel dat wat je maakt, je ook moet kwijt kunnen? Kunnen tonen, delen met een publiek al was het de kameleon van de buren? Is het sterker dan je zelf om te kijken naar iemand die met een scheef oog naar jouw kunst kijkt?! (Ja, jouw kunst – VAN JOU!) Maar ben je gebonden aan een beperkte ruimte (“Er is zeker acht van genomen, beste nieuwe eigenaar van mijn geld!”) en kan je niet anders doen dan te verkopen? Word je verplicht het resultaat van jouw bloed, zweet en tranen aan de straatstenen te slijten?

Onthou dan dit: hoe sneller je verkoopt, hoe sneller je iets nieuws kan maken. Makes sense? Dan nodig ik jou graag uit voor een bezoek aan AliëNatie9000. Hier wordt inspiratie en een grenzeloos geëxperimenteer beloond in plaats van beknot. Leve het vrije verkeer van goederen! Hallo neo-liberaal – WE ARTISTS LOVE YOU!

culture shock #5

In AliëNatie9000 vind je enkel kunst waarvoor je niet moet sparen. Want sparen duurt LANG! Op die tijd had ik 10 andere werken gemaakt.

Allemaal goed en wel rijke mannen en vrouwen. Maar ik heb het geld meer nodig wanneer ik begin dan dat ik mezelf al bewezen heb. Ik heb jullie niet zien mee helpen verhuizen van atelier B naar atelier K. En wie wilt er mijn afstudeerproject kopen?! Ah – jullie waren op zoek naar iets baanbrekends, wereldschokkends en innovatief! En dan zo fier de filantropische ontdekker spelen zeker? Nee bedankt lieve zieletrekkers. Ik zoek dan wel binnen mijn beperkte kring naar mensen die het goed voor hebben met andere mensen. Die een boodschap hebben aan wat ik te vertellen heb. Ik organiseer me dan wel.

Zo gelijk een coöperatie enal? Maar hoe werkt dat juist?

IK ZOEK HET WEL UIT. En dan kunnen we samen arm zijn. Samen kunst maken. Of geen kunst maken. Want expressie geven aan mijn gevoelens is vriendschappen maken. En breken. Kunst uitbraken of ideeën opkroppen. Dat is innovatief zijn in de wereld. Je plan trekken. Saluu erfenis – eet ze op en kak ‘t uit. Leef een beetje zou ik zeggen.

buy local #1

Bij AliëNatie9000 maakt kunst maakt deel uit van het dagelijkse verkeer van goederen. Iedereen is attent, iedereen is bij de les! Want hoe meer ik verkoop, hoe meer ik van een ander kan kopen. Geven en krijgen – in onze economie gaat het als vanzelf.

Kom is met ne originele kado voor uw oma af. Tis dat ze zo goed eten maakt altijd. Of in plaats van ieder jaar parfum voor uw ma; koopt haar een tekening van één van uw vrienden. Ga je op kot? Koop je huisgenoten ne keer genen theepot van de kringwinkel maar een zelf-gemaakt collieetje van de buurmadam met hare kwaaie hond.

culture shock #3

Liever kunstwerken dan verkopen? In AliëNatie9000 gaat de verkoop helemaal automatisch!

Wat zeg je daar Neoliberaal?

“Dat is die Invisible Hand”!

Ma nee gij – puur willekeur is dat bij ons! Wij hebben het internet weet je wel 😉

Hier geen hierarchieën of bottlenecks. Het aanbod op AliëNatie9000 is altijd anders (Eigenlijk niet heus – maar dat ziet de gemiddelde kunstkenner niet) want wij zorgen daar voor! En er is vééééél aanbod. Wist je dat naast elke uitgemergelde bandwerker er zeker 0,1 kunstenaar woont?! Uiteraard is dit een ruwe schatting – maar stel je eens voor wat je allemaal kan maken MET JE EIGEN HANDEN. Met je eigen hoofd!

En mensen die daar interesse in hebben?! Die bestaan dus ook?

Ahja! Dat heet bij ons: de con-su-ment. En die koopt en koopt en wilt steeds maar meer. Dus dan geven we die in AliëNatie9000 toch gewoon zoooveel kunst als dat ze willen? En maar kunst vergelijken dat zelfs TestAankoop over unieke, zelfgekunstelde postkaarten die eigenlijk ook als fundraiser dienen om armoede in tijden van corona en vriestemperaturen te bestrijden, een artikel gaat schrijven over hoe energiezuinig die wel in jouw toilet hangen en ofdat je er ook kassapunten mee kan sparen.

Handig! Geen hiërarchie en toch overvloed in vraag én aanbod?

Post-scarcity anarchism heet dat dan. Look it up. Suck it up.

culture shock #2

Heb je kunst gemaakt? Mooi!

Wat zeg je? Je hebt dit “zelf van het straat geraapt”?

Oh fijn – kunst met een statement verkoopt ge-wel-dig goed.

Zwier het op het AliëNet! Kleed je uit voor een nieuwsgierige mecenas. Die goeddoeners met al hun geld. De geldschenkers en filantropen die kunstenaars wel WILLEN helpen maar niet vinden. (Er zijn immers grenzen aan de solidariteit). Bij AliëNatie9000 heb je eindelijk een platform waar jullie beide noodlottigen elkaar kunnen vinden! Hashtag Buy Local – die kennen jullie al zeker?!

culture shock #1

Ruimte is schaars en op school leer je heerlijk naief en beschermd je vaardigheden aanscherpen. Maak je zelf niets wijs. Je bent hopeloos op jezelf aangewezen als je iets met jouw kunsten wilt doen in de grote boze wereld. Wens je je ziel niet te verkopen aan een afgezaagde chef of sjacheraar die je huur aftroggelt? Wil je zo snel mogelijk jezelf bevrijden van dat aftandse managerbaasje die je slechts een hongerloon gunt terwijl de winsten van zijn bedrijf gaan naar steeds méér activiteiten en efficientere manieren die het klimaat, fauna, flora en dagelijkse portie gezond verstand om zeep helpen? Heb je geen suikeroom of kleinburgerlijke ouders die zich hebben kapotgewerkt om jou datgene te kunnen geven waar je nooit om gevraagd hebt? Wij bij AliëNatie9000 zien je graag komen!